Płk McConnel: Zatrzymać III wojnę światową - teraz!

Rosja zdecydowała się na użycie niezbędnej siły na Ukrainie. Rosjanie rozpoczęli niszczenie ukraińskich linii komunikacyjnych - sieci energetycznej, mostów, dróg i linii kolejowych - bez których siły Ukrainy nie mogą być zaopatrywane. Kiedy zniszczenie linii komunikacyjnych zostanie zakończone, armia rosyjska, a zwłaszcza jej rozbudowana artyleria, przedstawi siłom ukraińskim nieprzyjemną rzeczywistość, w której będą one miały ogromną przewagę liczebną.
 
To, jak daleko na zachód zdecyduje się posunąć Rosja, jest kwestią otwartą, ale należy założyć, że oprócz czterech już zajętych obwodów - ługańskiego, donieckiego, zaporoskiego i chersońskiego - chciałaby mieć przynajmniej Mykołajew i Odessę. Z tymi dwoma dodatkowymi obwodami Rosja wchłonęłaby większość terytorium określanego jako Noworosja i pozbawiłaby to, co pozostało z Ukrainy, dostępu do Morza Czarnego. Ponadto Odessa graniczy z Naddniestrzem, separatystycznym państwem mołdawskim, w którym od 1995 roku stacjonuje niewielka (dwa bataliony) armia rosyjska.
 
Gdy rozpocznie się rosyjska ekspansja, NATO może albo zaakceptować zwycięstwo Rosji, albo zaangażować Rosjan w działania sił NATO. Chociaż można przedstawić przekonujące argumenty, że ten konflikt powinien być postrzegany jako lokalna sprawa o nieuniknionym wyniku, niewiele wskazuje na to, że przywódcy NATO są w stanie wyciągnąć taki wniosek.
 
Niestety, Rosja jest potężnym przeciwnikiem. Rosja jest światowym liderem w systemach obrony powietrznej. Siły powietrzne NATO miałyby walczyć z rosyjskim systemem obrony powietrznej S-400, który jest ogólnie uważany za najlepszy na świecie, szeroko rozpowszchniony system. Na przykład Turcja, członek NATO, pomimo sprzeciwu NATO zakupiła eksportową wersję S-400 zamiast amerykańskiego systemu Patriot. Rosyjski S-500, będący ulepszeniem S-400, dopiero niedawno wszedł do produkcji i jest obecnie rozmieszczony w krytycznych miejscach w Rosji.
 
Zatrzymać III wojnę światową - teraz! - Rosja ma szacunkowo pięcioletnią przewagę nad USA w zakresie pocisków hipersonicznych. USA nie ma obrony przed pociskami hipersonicznymi, które poruszają się z prędkością hipersoniczną i mogą zmieniać swój tor lotu. Podczas gdy USA wciąż prowadzą testy, Rosja wprowadziła do tej pory cztery różne pociski hipersoniczne w ramach istniejących rodzin systemów rakietowych - Kinzhal, Kalibr, Iskander i Tsirkon. Posiada również hipersoniczny pojazd szybujący Avengard.
 
Wśród celów wojskowych o najwyższej wartości jest lotniskowiec US Navy. Gdyby NATO weszło w wojnę z Rosją, lotniskowiec US Navy na Morzu Jońskim jest oczywistym celem rosyjskim. Jak może skutecznie bronić się przed jednoczesnym i prawdopodobnie zmasowanym atakiem hipersonicznym i konwencjonalnym rakietowym Rosji?
 
Niemożność przetrwania ataku rakietowego przez lotniskowiec, który jest podstawą floty nawodnej US Navy, miałaby ogromne implikacje i natychmiastowe skutki w świecie rzeczywistym. Gdyby Rosjanie zatopili lotniskowiec, Tajwan musiałby na przykład przemyśleć wszelkie złudzenia dotyczące tego, że Stany Zjednoczone przyjdą mu z pomocą w konflikcie z Chinami i stałby się o wiele bardziej podatny na miękki podbój podobny do przejęcia Hongkongu przez Chińczyków.
 
Głównymi misjami US Navy są: projekcja siły, kontrola morska, odstraszanie strategiczne i podnoszenie strategiczne. Choć US Navy dysponuje doskonałymi okrętami podwodnymi, które odgrywają ważną rolę, to podstawowe misje marynarki wymagają potężnej floty nawodnej, obecnie zbudowanej wokół lotniskowców.
 
Budowanie sprawnych i zdolnych do przetrwania nowoczesnych okrętów wojennych to skomplikowany i czasochłonny proces. To właśnie czyni marynarkę wojenną najbardziej nieelastyczną i kapitałochłonną służbą. Jeśli chodzi o obronę Stanów Zjednoczonych przed przeciwnikiem, jest marynarka wojenna najbardziej istotną częścią obrony Ameryki.
 
Stany Zjednoczone mają obecnie ponad 850 baz na całym świecie. Bazy na ziemi dają USA wpływy, z którymi marynarka wojenna nie może się równać, i są niezbędne dla tych, którzy postrzegają USA jako światowego policjanta. Jednak rozwój tych baz i rozszerzonych (i bezproduktywnych) działań w Afganistanie, Iraku, Syrii, a teraz na Ukrainie odbył się kosztem marynarki wojennej i obrony Ameryki.
 
Podczas gdy US Navy jest zdecydowanie największą marynarką na świecie pod względem tonażu, chińska marynarka wojenna ma więcej okrętów i ambitny program rozbudowy. Oczekuje się, że flota Chin będzie nadal szybko rosła, podczas gdy marynarka USA będzie się kurczyć. Kongres zaczął zajmować się problemem ograniczonych możliwości stoczniowych marynarki wojennej USA, ale nadal ogranicza budżet [...].
 
Przez ostatnie dwadzieścia lat Rosjanie i Chińczycy dążyli do wzmocnienia swoich sił zbrojnych, podczas gdy amerykańskie przywództwo, w oparciu o zasadę dwupartyjności, miało obsesję na punkcie Bliskiego Wschodu. W rezultacie przekonujący argument sugeruje, że USA nie są już niepokonane. Miejmy nadzieję, że nie jest za późno na zmianę kursu.
 
 
Napisał: McConnel
emerytowany pułkownik armii USA
 
Opracowal: Zygmunt Białas